Polderfazanten in aanstaand gevecht

Al in een eerder artikel schreef ik over de pracht van de fazanten in het poldergebied. Met hun kenmerkende verenkleed vallen ze voor het menselijk oog al snel op in een groen weiland. Zodra ze in een akker lopen tussen de restanten van het maïsveld of in de bosschages zijn ze echter een stuk lastiger te spotten.

Hun metaalachtige roep vind ik een mooi en typisch geluid dat verbonden is met het platteland. Het zijn vaak de ogenschijnlijk ‘saaie’ gebieden die een grote diversiteit aan soorten verbergen. Vanuit het veld kom ik maar al te vaak voorbijgangers tegen waarmee ik zo nu aan dan aan de praat raak. Mensen staan altijd versteld van de waarnemingen die ik heb kunnen doen binnen korte afstand tot de bebouwde kom. Reeën, ijsvogels, baardmannetjes, patrijzen, velduilen en kraanvogels, de Eempolder heeft het allemaal.

Langzaam maar zeker groeit er gelukkig steeds meer besef dat de natuur echt wel onder druk staat en dat natuurbescherming hard nodig is. Natuur is niet alleen dat verre WNF natuurgebied op een warm continent, maar ook zeker dat stukje plaatselijk groen in de buurt.